majesteitelijke plant
Mullein (E) Königskerze (D)
Met haar imposante verschijning springt de Toorts in de natuur direct in het oog. Ze kan een hoogte tussen de 1.50 en 2.00 meter bereiken en straalt een enorme kracht uit. De prachtige rozet van grote bladeren, de dikke stevige behaarde stengel die kan verhouten en de grote aarvormige bloemenpracht die ze tentoonspreidt geven een gevoel van respect als je naast deze plant staat. Al in oude tijden werd de Toorts als krachtvolle, magische medicijnplant gewaardeerd en ontbrak ze in geen kruidentuin. Traditioneel vormt ze het stralende middelpunt van de kruidenwis, een bos wilde bloemen die op 21 juni geplukt wordt. Dit is de dag van de zomerzonnewende. Op deze dag saat de zon op zijn hoogste punt en kunnen de kruiden de grootste zonnenenergie in zich opslaan. Deze kruidenwis werd gezegend en in huis opgehangen. Ze bood bescherming aan huis en haard en werden tijdens de rooknachten rond 21 december, de winterzonnenwende, verrookt. Over dit oude Keltische gebruik kun je meer in mijn blog 'Kruidenwis' lezen.
De naam Verbascum komt uit het Latijn en draagt het woord 'barba' = baart in zich, verwijzend naar de wollige beharing van de bladeren. Densiflorum betekent 'dicht bloeiend', vanwege de vele bloemen die dicht op elkaar zitten. Door de dikke wolvacht kan de plant ook op zeer droge plekken overleven en vinden we haar op plekken waar veel andere planten het moeilijk hebben, zoals in de berm, langs de wegkant, in steengroeven en op grindachtige grond. In het eerste jaar verschijnt slechts een grote rozet van bladeren. In het tweede jaar bloeit ze vorstelijk.
In het deel van de aarvormige bloeiwijze komen vaak een aantal vertakkingen voor waardoor de plant op een meerarmige kandelaar lijkt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Toorts, zijn naam zegt het al, in vroegere tijden als fakkel gebruikt werd. De gedroogde stengel met bladeren en bloemen werd in olie, pech of was gedompeld en aangestoken. Zo gaf deze zomerbloeier licht in donkere tijden.
De Stalkaars behoort net als 250 andere toortsen (Verbascum), tot de Helmkruidfamilie. In Nederland komen de volgende soorten voor: Stalkaars (Verbascum densiflorum), Koningskaars (Verbascum thapsus), Keizerskaars (Verbascum phlomoides), Melige toorts (Verbascum lychnitis), Mottenkruid (Verbascum blattaria), en Zwarte toorts (Verbascum nigrum).
De verschillende soorten worden vaak met elkaar verward. Ook komen er veel kruisingen voor. In het algemeen zie je dat meestal Verbascum densiflorum, Verbascum thapsus en Verbascum phlomoides, als medicijnplant worden ingezet, maar alle toortsen hebben dezelfde geneeskrachtige werking. Ze bevatten dan ook min of meer dezelfde inhoudsstoffen waarvan de slijmstoffen en de Triterpensaponinen (o.a. Verbascosaponine) de grootse medicinale waarde hebben. Daarnaast bevinden zich in de bloemen, iridoïdglycosiden (Aucubine und Catalpol), flavonoïden (Apigenine, Luteoline, Hesperidine en Rutine), etherische olie, Fenolcarbonzuren (o.a. Koffiezuur en Ferulazuur) en suikers.
Voor medicinale doeleinden worden de bloemen gebruikt die met de hand geplukt worden. Omdat de bloemen van Verbascum densiflorum het grootst zijn, wordt deze soort het meest aangebouwd.
De Toorts is een oude medicijnplant die vooral bij verkoudheidssymptomen wordt ingezet, zoals een droge kriebelhoest, zere keel, heesheid, hoesten met vastzittend slijm en bronchitis. De slijmstoffen leggen een beschermende laag over de slijmhuid van o.a. de mond en de keelholte die zich zo sneller kunnen herstellen en afgeschermd zijn van prikkels van buitenaf. Vooral bij een droge kriebelhoest kunnen de slijmstoffen verlichting brengen. De saponinen lossen taai slijm op dat zo makkelijker opgehoest kan worden en de iridoïden werken ontstekingsremmend.
De aanwezige flavonoïden en iridoïden werken licht diuretisch. Diuretica werken vochtafdrijvend. Ze zorgen ervoor dat er meer vocht wordt afgegeven via de nieren. Hierdoor vermindert de vocht opstapeling in het lichaam en neemt de zwelling van bijvoorbeeld de voeten af. Ook bij reuma brengen vochtafdrijvende middelen verlichting doordat gifstoffen, ontstekingsveroorzakers en urinezuur via de plas makkelijker worden afgevoerd, .
Aucubine werkt antibacterieel, ontstekingsremmend en prikkels-verminderend. Deze stof wordt in de darm door bacteriën echter afgebroken.Uitwendig voor de behandeling van wonden en huidproblemen ondersteunen de inhoudsstoffen echter het helingsproces. Uitwendig wordt de Toorts daarom ook wel ingezet bij Trigeminus neuralgie, oorpijn, pijn, steenpuisten, abcessen, eczeem of aambeien. Hiervoor kun je een maceraat van olie maken of een kruidenbad met Toorts-thee nemen.
Voor verkoudheidsklachten en kriebelhoest of vastzittend slijm wordt een thee uit de bloemen toebereid. Vaak is het zo dat de Stalkaars deel uit maakt van een mix met andere kruiden. Voor de slijmstoffen kan de Stalkaars worden gecombineerd met kruiden als Kaasjeskruid, Heemst of Smalle Weegbree. Omdat de slijmstoffen gevoelig zijn voor hitte, wordt van deze kruiden een maceraat met koud water gemaakt. Bij heesheid en keelpijn kun je deze thee ook als gorgelwater gebruiken. Wil je mer achtergrondinformatie over het maken van een maceraat dan kun je hier verder lezen: Extraheren met water
Voor vastzittend slijm kan een combinatie worden gemaakt met kruiden als Tijm, Zoethout, Venkel en Anijs. Voor een thee van deze kruiden maak je een infusie door twee theelepels kruiden met 200 ml gekookt water te overgieten en 15 min. te laten trekken. Drie tot vier keer een kop thee per dag.
In de volksgeneeskunde wordt de Stalkaars ook als vochtafdrijvend middel gebruikt en komt deze in anti-reumatische thees voor.
Een andere toepassing is het gebruik van een olie-maceraat uit de bloemen. Kijk voor het maken van een maceraat bij `Extraheren met olie'. Deze olie kan uitwendig worden gebruikt bij bij Trigeminus neuralgie, oorpijn, pijn, steenpuisten, abcessen, eczeem of aambeien. Ook wordt ze aanbevolen bij jeuk, littekenweefsel en lichte verbranding van de huid.
Bij huidaandoeningen, jeuk of aambeien kan ook een kruidenbad genomen worden. Maak hiervoor een infusie (aftreksel met heet water) van 2 handen bloemen en 1 liter heet water en laat dit 20 min trekken. Vervolgens kun je dit aftreksel aan het badwater toevoegen.
Een infusie van de bloemen kun je ook gebruiken om er een omslag of kompres van te maken. Neem een oude lap stof die je in de thee (infusie) dompelt, druk deze goed uit en wikkel hem om of leg hem op de betroffen plek. Een kompres kan helpen bij Trigeminus neuralgie, oorpijn, pijn, steenpuisten, abcessen, eczeem of aambeien. Ook wordt het door sommige aanbevolen als kompres bij rode ogen of bindweefsel ontsteking van de ogen.
In internet heb ik gelezen dat de Toorts bij de indianen deel uit maakt van het mengsel dat voor het roken van de vredespijp gebruikt wordt. Zelf kun je de gedroogde bloemen en bladeren ook roken of verwerken in een rook-mengsel. Hiermee bedoel ik niet het roken zoals je een sigaret zou roken maar het verroken op een kooltje of boven een vlammetje. De grote bladeren van de Toorst kun je ook goed gebruiken om er een smudge-stick van te maken. Meer over het roken met kruiden kun je lezen in mijn blog `Roken en smudgen met kruiden`.
Om een siroop te maken neem je twee handen vol bloemen en fijn gesneden bladeren die je met 1,5 liter water en 1 kg. suiker aan de kook brengt. Deze laat je zo lang zachtjes doorkoken tot ongeveer 2/3 van het water verdampt is. Daarna afzeven en in flesjes vullen.
Je kunt de bloemen ook samen met andere bloemen en kruiden zoals munt of melisse, in een glazen karaf doen en een uurtje in de koelkast zetten. In de warme zomer een heerlijk drankje om af te koelen.
In plaats van een thee kun je van de bloemen ook een tinctuur maken met 45% alcohol. Meer info over het maken van een tinctuur vind je onder het kopje
`extraheren met alcohol'.
Will je de bloemen drogen om houdbaar te maken voor gebruik in de winter dan dient dit zeer snel te gebeuren. Zorg ervoor dat je ze goed uitspreidt en droog ze op een warme luchtige plek maar niet in de zon. Wanneer ze bruin worden dan zijn ze voor medicinale doeleinden niet meer geschikt.
In der Homöopathie word Verbascum thapsiforme (Verbascum densiflorum) bij ontstekingen van de bovenste luchtwegen en het perifere zenuwstelsel ingezet.
Foto: Heilende wildkräuter: R. de la Foret & E. Han
Bij sommige mensen kan de Toorts allergische huiduitslag veroorzaken.
Bij normaal gebruik zijn er geen bijwerkingen bekent.
Andere plante die slijmstoffen bevatten zijn o.a.:
Aloe Vera (Aloe vera), Heemst (Althaea officinalis), IJslandsmos (Cetraria islandica), Kaasjeskruid (Malva neglecta), Klein hoefblad (Tussilago farfara L.), Smalle weegbree (Plantago lanceolata) en Wilde malve (Malva sylvestris).
Andere planten met saponinen zijn o.a.:
Echte sleutelbloem (Primuleae veris), Klimop (Hedra helix), Guldenroede (Solidago virgaurea), Viooltje (Viola tricolor), Vogelmuur (Stellaria media) en Zoethout (Glycyrrhiza glabra).
Ogentroost (Euphrasia officinalis) bevat ook Aucubine. Ogentroost wordt veelal gebruikt bij ontstoken of vermoeide ogen. Net als van de Weegbree (Plantago lanceolata) kan je van een infusie ervan een kompres maken. Ook wordt hiervoor graag Kamille (Matricaria chamomilla L.) gebruikt. Wel is het belangrijk om bij de ogen heel hygiënisch te werk te gaan.
Voor abcessen, aambeien en ontstekingen van de huid kun je behalve de Toorts teruggrijpen op kruiden als Kamille (Matricaria chamomilla), Toverhazelaar (Hamamelis), Goudsbloem (Calendula officinalis) en Smalle Weegbree (Plantago lanceolata), Eikenschors en Heermoes (Equisetum arvense).
Voor een vochtafvoerende werking zijn Heermoes (Equisetum arvense), Brandnetel (Urtica urens), Paardenbloem (Taraxacum officinale), de Guldenroede (Solidago virgaurea) en Peterselie (Petroselinum crispum) goede alternatieven. Ook de Jeneverbes (Juniperus communis), Maggiekruid (Levisticum officinale) en Kweek-wortel (Elymus repens) werken diuretisch.
De informatie die ik op mijn website publiek maak, wordt met de grootste zorgvuldigheid samengesteld. Ik ben echter geen arts dus wanneer je mijn recepten uitprobeert, doe je dat op eigen verantwoordelijkheid. De huismiddelen en recepten die ik beschrijf vervangen ook geen bezoek bij een arts. Bij lichamelijke klachten is vakkundige raad bij een arts of apotheker aan te raden. Dit geldt vooral voor zwangere vrouwen, kinderen, ouderen en mensen die medicijnen gebruiken.
Ik geef geen medisch advies over het gebruik van kruiden bij specifieke klachten of ziektes.