Zonnecrème

Zonnecrème

Zonnelicht werkt positief op onze psyche en is gunstig voor de aanmaak van vitamine D. Te veel zonnenlicht werkt echter veroudering van de huid in de hand. Zonnebrand is een ontstekingsreactie die kan lopen van een lichte roodheid tot zware verbrandingen met blaasjesvorming. Iedere zonnebrand laat een onherstelbare schade van de huid achter en moeten we dus proberen te voorkomen.

Er is veel te doen over zonnecrème en de gevolgen ervan voor onze gezondheid en het milieu. Het zijn vooral de filters en de conserveringsmiddelen (vooral parabenen) die schadelijk kunnen zijn voor onze gezondheid en voor de natuur. Als je met zonnecrème op gaat zwemmen, komt dit immers ook in het water terecht en dus ook bij vissen en koraal. Sommige laten het koraal sneller verbleken en jong koraal raakt erdoor misvormd.  Er zijn merken die proberen hun product zoveel mogelijk koraalvriendelijke (reef friendly) te maken. Een leuk artikel waar je veel te weten komt over de voor- en nadelen van zonnecrèmes is:  https://kimopreis.nl/duurzame-zonnebrand/

Zonnecrème in de winkel

Zonnecrèmes beschermen onze huid tegen UV-straling door de aanwezigheid van UV-filters. Hierbij kunnen we een onderscheid maken in twee soorten:

Chemische/synthetische filters:

Deze filters absorberen de straling en zetten ze om in een minder schadelijke vorm. Het voordeel van chemische filters is dat deze soort zonnecrèmes makkelijk in je huid trekt. Dit voordeel is tegelijkertijd echter een nadeel omdat deze stoffen ook in je bloedbaan en zelfs in je urine terecht kunnen komen. Filters die veel voorkomen zijn: Butyl methoxydibenzoylmethane, Ethylhexyl salicylate en Octocrylene.  Sommige chemische filters kunnen allergische reacties veroorzaken, hormonen verstoren en/of kankerverwekkend zijn. Op de volgende website vind je meer wetenswaardigheden over schadelijke filters en stoffen die je beter kunt mijden: https://www.consumentenbond.nl/zonnebrand/zonnebrand-en-het-milieu

Minerale /anorganische filters dringen niet in de huid maar blijven er bovenop liggen. Dit zie je doordat ze een witte waas op je huid achterlaten. Deze witte waas zijn mineralen (titaniumdioxide en zinkoxide) die ervoor zorgen dat de schadelijke UV- stralen gereflecteerd worden. Het nadeel van deze mineralen is dat ze niet zo makkelijk zijn uit te smeren. Daar is iets op gevonden: de naotechnologie. Hetgeen betekent dat de deeltjes zeer klein zijn gemaakt. Hierdoor kun je ze makkelijker uitsmeren en zijn ze tevens minder zichtbaar op de huid. Ook geldt: hoe kleiner het deeltje, des te beter de bescherming. Maar aan ieder voordeel kleeft helaas ook weer een nadeel: hoe kleiner de deeltjes, hoe groter de kans dat ze je huid binnen dringen. Nanodeeltjes worden in verband gebracht met een verhoogd risico op kanker en schade aan de hersenen en zenuwen. Ook voor het zeeleven zijn deze kleine deeltjes niet gezond. Toch lijken titaniumdioxide-filters (inclusief nanodeeltjes) vooralsnog de beste optie te zijn voor de oceaan. Wel wordt er vanaf geraden deze producten in spray-vorm te kopen omdat de nanodeeltjes als je ze inhaleert kankerverwekkend kunnen zijn. Van zinkoxide wordt weer gezegd dat het een betere bescherming biedt. Bij beide minerale filters geldt dat de gezondheidsrisico’s en de kans op een allergische reactie minimaal is. Mocht je een witte huid niet erg vinden kijk dan of je titaniumdioxide en/ of zinkoxide vindt waar nadrukkelijk vermeld is dat ze geen nano-deeltjes bevatten. Er bestaat ook een mix van beide die je kunt kopen onder de naam SoFiTix.

Het beste voor jezelf en het milieu is natuurlijk zonnebaden vermijden. 😊

Recepten

Het hoofdbestanddeel van een zonnecrème is naast het minerale filter, de olie. De keuze van een olie wordt bepaald door de stabiliteit van een olie in de zon. Dat betekent dat allen oliën die niet snel oxideren voor een zonnecrème aanmerking komen:

Kokosolie, jojoba-olie, marula-olie, squalan of babassu olie. Kokosolie kun je met en zonder kokosgeur kopen. Ook boters als Kakao-, mango- of sheaboter zijn geschikt om in een zonnecreme te verwerken. Sommige oliën bezitten van zichzelf al een geringe bescherming tegen de zon zoals bijvoorbeeld kokosolie (SPF 7).

Bij het maken van je eigen zonnecrème kun je als filter gebruik maken van zinkoxide, titaaniumdioxide of “SofiTix” (een mix hiervan). 5 gr. SofiTix biedt biedt een bescherming van SPF 10. Hoe meer je toevoegt hoe hoger de bescherming: 10 gr. levert een SPF van 20. 

Tenslotte zijn er nog een aantal werkstoffen die je kunt toevoegen:

• Tocopherol (vit E): werkt anti-oxidatief (toevoeging van 0,5%)
• Aloe Vera: vochtinbrengend, ontstekingsremmend
• Phytostereolen: (Avocadin, Phytosteryl macadamiate, Gamma-oryzanol):  Vochtinbrengend, ontstekingsremmend, anti-oxidatief (toevoeging van 0,5%)
• Ectoine: Celbeschermend, vermindert irritatie, bevochtigend (toevoeging van 0,3- 2%)

Recept l: 

• 90 gr kokosolie
• 10 gr aloe vera gel
• 5 gr sheaboter
• 3 dr. Vit E (Tocopherol)
• 10 gr. Sofitix (SPF 20 in UV-A en UV-B)

Verwarm de kokosolie en de sheaboter totdat deze vloeibaar zijn en mix er met een staafmixer of melkopschuimer de SoFiTix doorheen. Voeg er daarna de Aloe Vera-gel en de Vit. E aan toe en mix alles nog een keer goed door. Deze zonnecrème is vrij vet.

Recept ll:

Ik heb nog een recept gevonden van een lotion. (Uit Naturkosmetik selbst gemacht van Heike Käser). Deze lotion bevat water en is daardoor moeilijker om te maken. Je hebt hiervoor immers weer een emulgator nodig om het vet en het water te binden. Ook zijn er meer specifieke werkstoffen aan toe gevoegd. De lotion heeft een bescherming van SPF 20 en smeert zich heerlijk uit op de huid.

• 9 gr. MCT-olie (neutraalolie)
• 1,5 gr Avocadin
• 1,5% Ectoin
• 1 gr. Phospholipon 80H
• 3 gr. Emulsan of Xyliance (emulgator)
• 70 gr. Water
• 8 gr. Zinkoxide microfijn of SofiTix (filter)
• 2,6 gr. Glycerine
• 0,4 gr Xanthaan (gelvormer)
• 2 gr. Sodium PCA
• 1 gr. Rokonsal BSB-N (conserveringsmiddel)
• Melkzuur

Smelt de Avocadin, Ectoin  en Phospholipon in de MCT-olie bij hogere temparatuur au bain marie totdat alle stoffen opgelost zijn. Roer er de emulgator doorheen totdat ook deze gesmolten is. Kook het water en laat deze op 70 graden afkoelen. Doe de glyerine in een tweede bekerglas en strooi er langzaam het xanthaan in onder goed doorroeren. Voeg hier het water aan toe en mix alles goed door. Vervolgens kun je er de zinkoxide (of sofitix) doorheen mixen. Mix het goed totdat alles goed vermengd is en voeg alles in één keer bij de olie. Mix dit weer goed door elkaar met een mixertje voor 4 minuten en vervolgens met een roerstaafje tot het op handwarmte is afgekoeld. Tenslotte roer je er het sodium PCA en de Rokonsal doorheen. De pH wordt ten slotte indien nodig met een paar druppeltjes melkzuur ingesteld op een pH van 5,5 m.b.v. lakmoespapier.